Kaynaklar :

Saniye Cingi - Türkan Ulutaş ile 24 Mayıs 2003 tarihinde Ankara'da Ercan Dansuk tarafından yapılan mülakattan alınmıştır.

Havva Başar - Nezahat Başar ile 1998'de Nar'da Ercan Dansuk tarafından yapılan mülakattan alınmıştır.

Halim Sabri Güner "Nar'ın Tarihçesi" 15 Ekim 1959 (Daktilo yazması) Haydar Cengiz :"Nar Köyüne Ait Bir Araştırma" Türk Folklor Araştırma Dergisi Ocak 1965 No 136 ss-3694-3697

(Not: Haydar Cengiz makalesindeki bilgileri Halim Sabri Güner'in çalışmasından aynen kaynak belirtmeden kullanmıştır.)

http://www.nar.bel.tr/viewpage.php?page_id=17

Gelin evden sadece perşembe günü çıkardı. Gelinin oğlan evine getirilişi "Karınca Yüryüşü" denilen bir matem havasındaki yürüyüş ile olurdu. Bu yürüyüş şu şekilde olurdu. Oğlan evinden gelen kadınlar üçerli sıra halinde dizilirlerdi. Yenge Kafilesi denen yürüyüş kolunun en başındaki kişiye Baş Yenge denirdi. Kafilenin üçüncü sırasında gelin olur ve geline en yakın iki kişi sağında ve solunda olurdu. Bu adetin bir zamanlar bir gelin babası kızının gelin götürme alayının hızlı hızlı gittiğini görünce gücenmiş ve bunu çevresindekilere söylemiş. O zamandan sonra gelin getirme alayı Karınca Yürüyüşü denilen çok yavaş bir matem havasında yapılır olmuş.

Gelin getirirken yol kesip para almak delikanlılar için bir adetti. Gelin güvey kapısına gelince: Gelin geldi kapımıza, Altın doldu küpümüze, Çamaşır var hepimize, Ah.. anam.. anam .. diye söylenirdi. Erkek evinde gelin gelirken tüfek atılır damdan para atılırdı. Damdaki bayrağın ucuna elma takılırdı.

Gelin geldikten sonra bayrak ucundaki elmayı erkek evindeki bir bekar yer. Bir tavuk kesip gelini üstünden geçirmek uğur sayılıyordu. Gelin eve girerken kaynana elini kapının üstüne doğru kaldırır gelin onun kolları altından geçerdi. Bu gelinin kaynana sözünün dinlemesi ona itaat etmesine anlamındaydı. Gelin eve girirnce bir tülbend arasına taş konur ve gelinin alnına bağlanırdı. Bu gelinin taş gibi olması, dayanıklı olmasına dair bir adetti. Yine gelin üzerine post serilmiş bir sandalyeye oturtulup eline bir oğlan çocuğu verilirdi. Post gelinin yüzünün yumuşak olması için, çocuk ise oğlan çocuğu olması içindi. O gün kız evinden bir oğlan erkek evine gelirse sırtına palan çekilir.

Akşam yatsı namazından sonra "Güvey Övme ve Dövme" denile adet vardı. Damat arkadaşları ile camiye gider ve topluca namaz kılınırdı. Sonra hep birlikte önde Hoca, yanında ik yardımcısı, damat ve diğerleri yavaş yavaş yürüyerek şu ilahiyi okurdu. Cami enbiyalarda Muhammed cümlesi şahın Yedi kat gökler geçti Kalem arş üstüne bastı Erişti gabı gavseyne Ya Resul Allah Şefatu Ya Resul Allah.

Bu ilahilerle damat ağır ağır eve getirilir, kapıda arkadaşlarınca sırtına vurulurdu. Bir kısım onu korumaya çalışır ve eve sokardı. Gerdek öncesi damat ve geline tavuk ve baklava verilirdi. Kalan yiyecekler cuma günü erkeğin bekar arkadaşları bitirirdi. Eğer damat yemeği çok yediyse, ona "az kes" diye ceza verilirdi.

Duvak cuma günü oğlan evinde çıkarılırdı. Gelinin saçında kakül kesilirdi. Bu artık onun genç kızlıktan kadınlığa geçtiğini gösterirdi. O gün gelini ziyaret edenler börek, baklava, dolaz gibi tatlılar götürürdü. Ziyaretçilere yemek verilir ve def ile oynayıp eğlenilirdi. Böylece düğün törenleri sona ererdi.

Aşağıdaki gelenek 1964-65 döneme kadar sürdü. Ondan sonra yerini günümüz yemekli veya yemeksiz bahçe veya salon düğünlerine bıraktı.